Terug en vooruit kijken

Ik voel me op het moment wat minder. Daarom is het hier en op Instagram ook wat stil.

Binnenkort is het drie jaar geleden dat mijn lieve moeder overleed, ik merk dat alles uit die tijd zich weer opnieuw afspeelt in mijn hoofd als een hele slechte film. Het gemis is erg groot en in tegenstelling tot wat sommige mensen beweren slijt het niet. Het wordt eerder moeilijker.

Juist in de periode waarin wij nu zitten missen we haar enorm. Als je zelf zó graag mama wilt worden maar dat niet wil lukken wil je dat verdriet juist met je eigen moeder delen.

Afgelopen donderdag hadden we weer afspraak in het ziekenhuis. De kijkoperatie in mei heeft helaas niets opgeleverd, alles bleek helemaal in orde in tegenstelling tot wat eerder werd gezegd en dus weten we nu nog steeds niet wat de oorzaak is van het uitblijven van een zwangerschap.

Een paar jaar geleden hield ik heftige klachten over na een operatie. Na veel gedoe en ziek zijn gebruik ik sinds bijna een jaar medicijnen die mij voor een groot deel van die klachten afhelpen. Stoppen is geen optie maar nu blijkt dat die medicijnen grote gevolgen kunnen hebben voor de ontwikkeling van een kindje bij een zwangerschap. Daarom ben ik nu doorgestuurd naar een perinatoloog voor een pre-conceptioneel onderzoek. Hopelijk zijn er mogelijkheden om de risico’s te verkleinen. Na deze afspraak eind juli zullen we waarschijnlijk eind augustus gaan beginnen met IUI.

De oude verrekijker op de foto vond ik vanmiddag bij de kringloop. Ik kon hem niet laten liggen. Wel toepasselijk ook bij mijn verhaal, terugkijkend naar drie jaar geleden en vooruitkijkend naar de toekomst.

Cupido was weer een fantastisch fotomodel! ❤️

Liefs, Henriëtte